بیست و یکماهگی

امروز ده بهمنه و تو چهار روز دیگه بیست و یکماهت میشه از اتفاقات مهم ماه گذشته بگم که ما یک سفر به خونه مادربزرگت داشتیم که خیلی خیلی بهت خوش گذشت اونجا به عمه ات میگفتی می می از زمانی هم که برگشتیم هر روز میری سراغ کامپیوتر و میگی می می یعنی باید فیلم هایی که اونجا از می می گرفتیم رو برات پخش کنیم. بعد از برگشتمون از سفر هم یک سرماخوردگی وحشتناک گرفتی که تا یک هفته درگیرت کرد و الان هم تک و توک سرفه میکنی. از کلمات دیگه ای که یاد گرفتی باشه است مثلاً میگم فردا اینکار رو میکنیم باشه؟ تو هم زیر لبی و یواش میگی: بیشه. به مامان مینو هم میگی مامینو. مامینو بهت یاد داده بگی دو تا ازت میپرسیم مامان رو چند تا دوست داری میگی دوتا.

دیروز شوهر خاله ام فوت کرد و ما رفتیم اونجا همه ناراحت بودن و مشغول گریه ولی تو از اینکه در جمع هستی خیلی خوشحال بودی و رفته بودی سراغ کوچکترین فرد اون جمع که آدینه باشه (25 سالشه) اون هم یک توپ خیلی بزرگ بهت داده بود که باهاش بازی کنی به خاطر همین خیلی بهت خوش گذشت وقتی هم برگشتیم خونه تا زمانی که بخوای بخوابی همش میگفتی دادا توپ توپ بعد هم دستت رو باز میکردی تا روی سرت تا بزرگی توپ رو نشونمون بدی. بچگی هم عالمی داره خوش به حالت که از غم دنیا هیچی نمیفهمی انشاالله که اون زمان هم که میفهمی هیچ غمی به سراغت نیاد و همیشه شاد باشی